Süleyman Rüstəm
Bağçada bağban görürəm Şəmsini,
Yaxşı bir insan görürəm Şəmsini.
Fərhadı ötmək diləyir, eşqə bax,
Güclü pəhləvan görürəm Şəmsini.
Baməzə sözlərlə kalandır, kalan,
Məclislərə can görürəm Şəmsini.
Yanılmıram, yerində qaş-qabaqlı,
Yerində xəndan görürəm Şəmsini.
Az olmayıbdır yuxusuz çağları,
Sənətə qurban görürəm Şəmsini.
Səhnədə mənasız əsər gördümü,
Xeyli pərişan görürəm Şəmsini.
Xor baxanın – incə, böyük sənətə
Başında tufan görürəm Şəmsini.
Nə yaxşı ki, indi də yetmişində
Gümrah, firavan görürəm Şəmsini.
Nə fərqi var, evində, ya işində
Əziz, mehriban görürəm Şəmsini.
Musiqili komediya dedikmi,
Mən orda loğman görürəm Şəmsini.
Kənardakı işlərini bilmirəm,
Evində Sənan görürəm Şəmsini.
Bir qara tük olmasa da başında
Şux, cavan oğlan görürəm Şəmsini.
Görməsə də mənim kimi dostunu,
Bu mən Süleyman görürəm Şəmsini!
Fevral, 1981
